Op 20 juni 2008 hebben we Senta naar het Paradijs geleid.
Lang is de weg geweest om daar aan te komen.
Wij hebben alles geprobeerd om die eindbestemming vooruit te schuiven.
Zij wilde overleven maar door de ongeneeslijke ziekte werden haar krachten steeds zwakker.
Wij ketenden ons vast aan elkaar en toch………
“Elle est partie….comme un silence, comme un silence amical qu’on touche avec des mains très douces.
Elle est partie…..comme une larme, comme une larme d’eau claire qui tombe lentement d’un pétale de fleur.
Elle est partie comme un papillon, un papillon doré qui s’envole de la Croix pour dépasser les étoiles…..
( Olivier Messiaen )
Dat betekent:
Zij is heengegaan….als een stilte,als een vriendelijke stilte die men met heel zachte handen beroert.
Zij is heengegaan als een traan,als een traan van helder water die langzaam van een bloemblad valt.
Zij is heengegaan als een vlinder, een vergulde vlinder die opvliegt van het Kruis om de sterren te overstijgen.
En zo is mijn “Petit Prince” weggegleden.
De banden die geschapen waren ( créer des liens…..St. Exupéry ) blijven altijd bestaan.
Senta is uniek voor mij en ik was dat voor haar.
Wij kunnen inderdaad niet meer buiten elkaar.
AU REVOIR, MA SENTA !!! |